Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Lublinie położona jest w południowo - wschodniej części kraju. W skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie wchodzi 25 nadleśnictw: Biała Podlaska, Biłgoraj, Chełm, Chotyłów, Gościeradów, Janów Lubelski, Józefów, Krasnystaw, Kraśnik, Lubartów, Międzyrzec, Mircze, Nowa Dęba, Parczew, Puławy, Radzyń Podlaski, Rozwadów, Rudnik, Sarnaki, Sobibór, Strzelce, Świdnik, Tomaszów, Włodawa oraz Zwierzyniec. Nadleśnictwa te zarządzają lasami Skarbu Państwa leżącymi na obszarze trzech województw:

• lubelskiego,
• podkarpackiego (nadleśnictwa: Nowa Dęba, Rozwadów, Rudnik oraz część nadleśnictw: Biłgoraj,    Gościeradów, Tomaszów i Janów Lubelski),
• mazowieckiego (nadleśnictwo Sarnaki).

Według regionalizacji fizyczno-geograficznej Polski (J. Kondracki) obszar Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie obejmuje makroregiony:

• w części północnej i północno-zachodniej - Nizinę Południowopodlaską,
• w części północno–wschodniej i wschodniej – Polesie Zachodnie i Polesie Wołyńskie,
• w części środkowej – Wyżynę Lubelską, Wyżynę Wołyńską i niewielki fragment Niziny Środkowomazowieckiej,
• w części południowo- wschodniej – Roztocze i niewielki fragment Kotliny Pobuża,
• w części południowej i południowo-zachodniej – Kotlinę Sandomierską.

Obszar ten leży w dorzeczu Sanu, Wisły i Bugu. Północna i północno-zachodnia część RDLP leżąca na Nizinie Południowopodlaskiej położona jest na lekko falistej równinie z ostańcowymi pagórkami polodowcowymi. Północno–wschodnią część (Polesie Zachodnie i Wołyńskie) stanowi płaska równina, na której płytko zalegające wody gruntowe powodują występowanie bagien, torfowisk i jezior. Środkową i południowo-wschodnią część obejmuje rozczłonkowana wąwozami i dolinami rzek Wyżyna Lubelska i Wyżyna Wołyńska. Od południa ogranicza je wyżynny wał Roztocza o średniej szerokości ok. 15 km, ciągnący się od okolic Kraśnika po Lwów. Tereny na południe od Roztocza są częścią nisko położonej Kotliny Sandomierskiej.

Według regionalizacji przyrodniczo - leśnej Polski, opartej na podstawach ekologiczno – fizjograficznych (Trampler), lasy RDLP Lublin znajdują się w dwóch krainach przyrodniczo - leśnych:

• Krainie IV Mazowiecko - Podlaskiej,
• Krainie VI Małopolskiej.

Wyróżnienie dwóch krain przyrodniczo-leśnych jest odzwierciedleniem żyzności gleby, ukształtowania terenu oraz klimatu.

Zróżnicowanie gleb na terenie RDLP w Lublinie uwarunkowane jest głównie cechami podłoża. Na północy w obrębie Niziny Południowopodlaskiej występuje mozaika gleb brunatnych właściwych i bielicowych. Duże obszary, szczególnie na wschodzie, zajmują gleby bagienne i pobagienne. Środkowa i południowa, lessowa część obszaru pokryta jest glebami płowymi (miejscami z czarnoziemami), na południu i południowym - zachodzie, na utworach piaszczystych przeważają gleby bielicowe.

Klimat regionu jest zróżnicowany. W części północnej jest on zaliczony do strefy umiarkowanej - przejściowej, na południu zaś do strefy podgórskich nizin i kotlin. Zróżnicowanie klimatu jest związane głównie z wyniesieniem danego obszaru nad poziom morza.

Roczna ilość opadów waha się od 500-600 mm w rejonach północnych, do 700-800 mm na południu (Roztocze).